ప్రొఫెసర్ పులికొండ సుబ్బాచారి

ద్రావిడ విశ్వవిద్యాలయం

కొత్త జేబురుమాలు

కాలాన్ని కత్తిరించి

చిన్ని రుమాలు చేసి జేబులో పెట్టుకున్నా

గొడుగ్గుడ్డ చేసి నెత్తిమీద పెట్టుకున్నా

అదే బుష్ షర్టయింది అదే బెత్తెడంత

చిత్తూరు అంచు పంచైంది మా యావిడ

పండగనాడు సింగారించిన పోచంపల్లి చీరైంది

మా నామ్నాయి పాలు పొంగిస్తే బుస్సుమని పొంగిన

తెల్లటి నురుగు ఎండిన వరిమాగాడి పక్క

పురుగుల మందు తాగిన నోట్లో నుండి బయటి కొచ్చింది

మా అక్క వేప పచ్చడి నోటికాడి కందించింది

మామిడి ముక్కాలేదు తీపి బెల్లం ముక్కాలేదు

చేదంతా ఒంటి నిండా పాకింది చేదంతా కిరాణాకొట్లో

పచారీ సరుకునంతా పాకిపాకి వాటేసింది

నోరంతా కశం బజాట్లో దేన్నడిగినా

ఒళ్ళంతా చేదై చేతుల్నికట్టేస్తా ఉంది

బస్సంతా చేదే రైలంతా చేదే బండి మీదమ్మే జిలేబీ చేదే

అప్పుడప్పుడూ తొంగిచూసే కరెంటు తిప్పిన ఫ్యాను గాలంతా చేదే

కట్టిన బట్టంతా చేదే, జేబురుమాలు, పంచె, మా అబ్బాయి జీన్సు

మా మాయావిడ పోచంపల్లి చీర అబ్బా అన్నీ

చేదు చేదై బుగులు బుగులైతాంది

ముక్కుబేసరి తాకట్టు పెట్టి మా యావిడ సీరియల్ చూడనీకి

వాయిదాల మీద తెచ్చిన కలర్ టీవీ కంటినిండా చేదు

కనిమొళిని చూస్తిని, రాజాని చూస్తిని, బళ్లారి గనుల్ని చూస్తిని

యలహంక, లోటస్ పాండ్ పాలెస్ లని జూస్తిని, శ్రీలక్ష్ములు, ఆచార్యలు

సుఖ్ రామ్ లు హర్రాములు అబ్బా

ఏ ఛానల్ నొక్కినా గదంతా చేదు ఇల్లంతా చేదు

ఇల్లంతా పందికొక్కుల కన్నాలతో నులకమంచం కళ్ళాయె

కూసోనీకి జాగలేకపాయె నిలవనీకి కాలు చాలక పాయె

కాలం దొరలు తొక్కిన పావురం తలతెగిన విగ్రహం

ఒకేపున అడివి మరోయేపున కొరివి ఏడ జత్తు

నందనా ఓ కొత్త జేబురుమాలూ

కాస్త నువ్వయినా తీపిని తెస్తావా

ఎన్ని గల్లంతుల్ని చూడాలో ఎన్ని గోసల్ని చూడాలో

ఎంత నెత్తురు చూడాలో ఎంత చేదును పూసుకోవాల్నో

కాలాన్ని కత్తిరించాను ఆశగా మంచి మంచి రూపాల్లో

ఏ ముక్క పడితేనేం ఆ తానులో గుడ్డేగా

ఒక కండువాతో ముఖం చెమట తుడుద్దామనుకున్నా

అబ్బా చేదు చేదు కాలమంతా చేదేనా...

ఎక్కడో కూస్తున్న కోకిల మాత్రం కాస్తంత తీపిని వినిపిస్తూంది

పులికొండ సుబ్బాచారి